ဆု​​ေတာင်း​​သည့်​​ အာသီသ
လိုချင်သည့်​​ဆန္ဒ
ထာဝရ​​ေစ့​​​ေဆာ်
အချိန်​​ေတာ်လျှင် ရစတမ်း​​ ။​

ဆု​​ေတာင်း​​တာလည်း​​ မရှိ
ဆန္ဒ​​ေကာင်း​​မှာလည်း​​ ြမံုစိ
​​ေတမိဇာတ်ရုပ် ၊​ ပါး​​စပ်မလှုပ်
ငုတ်တုတ်​​ေနလို့​​​ေတာ့​​ မြဖစ်ဘူး​​ ။​

ရာဂအဆိပ်​​ေတွ၊​ မတက်လွန်း​​နှင့်​​
ကာမအရိပ်​​ေတွ၊​ မယှက်ပွန်း​​နှင့်​​
တဏှာသပိတ်လည်း​​ ၊​ မမက်မွန်း​​နှင့်​​
သြပာအနိပ်လည်း​​ ၊​ ရမ္မက်မစွန်း​​​ေစနှင့်​​​ေပါ့​​ ။​


လူြဖစ်လာ ယခု
စား​​ဝတ်​​ေန၊​ ခက်သံုး​​စု
​​ေကာင်း​​မှုဖက်ကာ၊​ ခဲသံုး​​ြဖာ
ဓမ္မတာလူတို့​​ထံုး​​
ကျွမ်း​​ရာက ရုန်း​​ရမှာမလွဲ ။​

ပါး​​စပ်ဖွ ​​ေဝဿန္တရာ
လက်မှာက ဇူဇကာ
သ​​ေဝချာ ၊​ မုသား​​​ေြကာင့်​​
လူ့​​တရား​​၊​ တန်ဖိုး​​ကျ
တန်ခိုး​​မထနိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​ ထင်ပါရဲ့​​ ။​

​​ေလျာ်ကန်ရာ ၊​ ဆု​​ေတာင်း​​ခံ
​​ေတာ်မှန်စွာ၊​ ဆန္ဒကံတို့​​ြဖင့်​​
သမ္မာအာဇီဝ၊​ ထမင်း​​ပွဲလှြက​​ေစ
အမျှ​​ေဝမိပါ၏ ။​

ဝင်​​ေငွ​​ေပါင်း​​စည်း​​နှုန်း​​၊​ ကျပ်တစ်​​ေထာင်
သံုး​​ြပ​​ေနတာက ၊​ ကျပ်​​ေလး​​ငါး​​​ေထာင်
ခပ်​​ေချာင်​​ေချာင် နလမ​​ေတွ​​ေြကာင့်​​
ရသမျှ အစာမ​​ေြက
ပွတတ၊​ အသြပာ​​ေငွြဖင့်​​
ရွြကွြကွ အထာ​​ေတွကို၊​ အား​​ကျလို့​​
တစ်ခါတစ်​​ေလ၊​ မသဒ္ဓါ​​ေရ
အဆာ​​ေြပ ​​ေသာက်ဖူး​​ြပီး​​ြပီလား​​ ။​

တဏှာထန် ပူး​​ခိုက်
ဘနဖူး​​ကို သိုက်မတူး​​လိုက်ပါနှင့်​​
ရူး​​မိုက်သည့်​​ဒဏ်ရာ၊​ ​​ေသရာပါ
အဖန်ငါး​​ရာ၊​ ငါး​​ကမ္ဘာမရှည်ြကာ
သံသရာခရီး​​မှာ၊​ ြဂိုဟ်မီး​​​ေမွှး​​
အို...... အနီး​​​ေလး​​ပစ္စက္ခ၊​ သခင်္ါရစက်ဝန်း​​
အစွန်း​​​ေရှာင်နိုင်ဖို့​​၊​ အခက်​​ေပွ
အရှက်​​ေြဖ၊​ လာဘ်မထိုး​​​ေလနှင့်​​​ေတာ့​​
ြကက်မျိုး​​​ေသာက်သည့်​​ ​​ေရလို
အဖတ်​​ေတွြဖစ်လို့​​သွား​​
တရား​​သက်​​ေသ အစစ်​​ေတွ
အမှား​​ြကက်​​ေြခ၊​ အြပစ်​​ေတွ
ရင်တွင်း​​မှာ ​​ေခွရစ်
​​ေနှာင်ြဖစ်လို့​​ ရှည် ။​

သဒ္ဒါဉာဏ် စူး​​စိုက်
ဘဝင်ခိုက်တာကို ဆု​​ေတာင်း​​
ဆု​​ေတာင်း​​ရင်း​​​ေြကာင့်​​၊​ ဆန္ဒြပင်း​​ထန်
အဓိပတိ​​ေလး​​ပါး​​ကို ၊​ ြငင်း​​ဆန်လို့​​
တင်း​​ခံနိုင်တာ ရှိရိုး​​လား​​ ။​

ဆုလည်း​​ မ​​ေတာင်း​​တတ်
ဆန္ဒ​​ေတွမှာလည်း​​ မ​​ေကာင်း​​တတ်
ပါး​​စပ်က ဘုရား​​ဘုရား​​
လက်က ကား​​ယား​​ကား​​ယား​​နှင့်​​​ေတာ့​​
အလကား​​ ဆု​​ေတာင်း​​ြပည့်​​ပါ့​​မလား​​ ။​

သွား​​ချင်တဲ့​​ ​​ေနရာကိုသွား​​
"အလို​​ေတာ်ြပည့်​​ မ, ပါ ဘုရား​​" ဆိုလို့​​
သနား​​သူ​​ေတွ့​​လျှင်ြဖင့်​​ ၊​ အား​​ကျစရာပါ ။​

ကိုယ့်​​ရဲ့​​နှလံုး​​ ဟဒယအိမ်မှာ
​​ေမွ့​​သိမ်သိမ်ြဖင့်​​၊​ အလို​​ေတာ်ကို စိမ်လို့​​ထား​​
အချိန်အား​​လျှင် နာနာဆု​​ေတာင်း​​
ဆု​​ေတာင်း​​ြခင်း​​ြပင်း​​ထန် ပဲ့​​တင်သံ
ဆန္ဒအား​​​ေပါ်ကို ထိမှန်
အ​​ေြခခံရဖို့​​ ခရီး​​မ​​ေဝး​​
အနီး​​​ေလး​​ပန်း​​တိုင်
ကိုယ့်​​ကံတရား​​သာ ကိုယ်ပိုင်ရမည်​​ေပါ့​​ ။​

ဘုရား​​မ​​ေပး​​ခဲ့​​သည့်​​ဆုများ​​ကို
အလကား​​​ေဈး​​ြဖင့်​​ ​​ေပး​​နိုင်မည့်​​​ေနရာ
ကမ္ဘာမှာ ရှိနိုင်ပါ့​​မလား​​
​​ေတွ့​​ထား​​လျှင် သူ​​ေဌး​​ြဖစ်
​​ေဈး​​မဆစ်ဘဲ ​​ေရွှ​​ေတွ​​ေငွ​​ေတွပံု
​​ေြမပံုအညွှန်း​​၊​ လိုချင်စမ်း​​ပါဘိ ။​

တကယ်လိုချင်လျှင် တကယ်ဆု​​ေတာင်း​​
အား​​​ေကာင်း​​သည့်​​ ဆန္ဒများ​​ကို
တဖွား​​ဖွား​​ လှုပ်ဆွပါ
ကိုယ့်​​အား​​သာ ပဓာန
ကိုယ့်​​တရား​​သာ မူလ
ကိုယ့်​​ြမှား​​ကိုယ်သာ ​​ေြဖာင့်​​​ေအာင် သ
ယထာဘူတ အယူအဆနက်သန်
ဗုဒ္ဓစံ လံု့​​လဉာဏ်ဓါး​​၊​ ကံစွမ်း​​အား​​​ေြကာင့်​​
ဘုရား​​စင်စစ်၊​ ဧကန်ြဖစ်ခဲ့​​သည့်​​ သာဓက
လက်​​ေတွ့​​ြပထား​​တာ ထင်ရှား​​
တွံ အသင်များ​​၊​ ​​ေမ အကျွန်မြခား​​
​​ေမ့​​ထား​​ြကြပီလား​​၊​ ​​ေဝ့​​သွား​​ြကြပီလား​​
တရား​​ဆိုတာ ​​ေဟာင်း​​​ေလ ​​ေကာင်း​​​ေလ
​​ေအာင်း​​​ေရနှင့်​​သာ တကယ်ပက်ဖျန်း​​
အထက်မှန်း​​ဆန္ဒ​​ေတွ အလျှိုလျှို​​ေပါ်
အလို​​ေတာ် ြပည့်​​ြကပါ​​ေစသား​​ ။​ ။​

Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ) on 1/16/2009. Filed under ကဗျာများ​​, ကျွန်​​ေတာ့်​​အြမင်များ​​ . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0