ဒါလားဟဲ့ စာေရးဆရာ
feature, ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ 1/29/2010
စာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ်ရှင်၊ ပန်းချီစသည့် အနုပညာ နယ်ပယ်မှ အနုပညာသမားများသည် ခံစားစရာ ရှိလျှင် သူများထက် ပိုမို ခံစားတတ်ြပီး၊ ၎င်းတို့၏ ခံစားချက်များကိုလည်း လူအများ နားလည်သေဘာေပါက်ေအာင် မိမိ၏ အတတ် ပညာများြဖင့် ေဖာ်ထုတ်ြပြကသူများပင် ြဖစ်သည်။
နိုဘယ်လ်ဆုရှင် ြပင်သစ်စာေရးဆရာြကီးြဖစ်သူ အဲလ်ဘတ်ကမူးက "အသံမထွက်နိုင်ဘဲ ငံု့၍ခံေနရေသာ ေချာင်ြကိုေချာင်ြကားမှ ဘဝဒုက္ခသည်များကိုယ်စား အသံထွက်ေပးရြခင်းသည် စာေရးဆရာတိုင်း၏ အဓိက လုပ်ငန်းပင် ြဖစ်သည်" ဟု ဆိုခဲ့သည်။ အနုပညာစိတ်ရှိသူများသည် ၎င်းထုတ်လုပ်လိုက်ေသာ အနုပညာပစ္စည်းအေပါ်တွင်လည်း သံေယာဇဉ် ြကီးတတ်ြပီး၊ မိမိဖန်တီးထားေသာ အနုပညာကို ြကည်နူးမှု များစွာြဖင့် ပီတိလွှမ်းြခံုေလ့ရှိသည်။
ယခုလက်ရှိ စာေပနယ်တွင် မိမိကိုယ်ကို စာေရးဆရာဟု ကင်ပွန်းတပ်ကာ အရပ်တကာလှည့် ေြခြကွမာန်တက် ဖိနပ်ပူ မီးတိုက် ေြခွးအြပိုက်ြပိုက်နှင့် အတင်းအဖျင်း ငယ်ကျိုးငယ်နှာေဖာ်ကာ ဂုဏ်ေဖာ်တတ်သူများလည်း ေတွ့ေနရ၏။ ထိုသို့ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ေရးထိခိုက်ကာ ဂျာနယ်အချင်းချင်းေသာ်လည်းေကာင်း၊ မဂ္ဂဇင်းချင်းေသာ် လည်းေကာင်း ပညာမရ၊ ဗဟုသုတမြဖစ်၊ စာေဖာင်များကာ တင်ြက ေရးေနြက၏။
ဂျာနယ်တိုက်နှင့်သိ၍ေသာ်လည်းေကာင်း၊ မဂ္ဂဇင်းအယ်ဒီတာနှင့် ရင်းနှီးေန၍ေသာ်လည်းေကာင်း စာမူများ ပါေနေသာ်လည်း တကယ်တမ်း ဘာမှအကျိုးမေပးနိုင်ေသာ စာမူများြဖစ်ေနတတ်သည်။ ထို့ြပင် စာေပနယ် အတွင်းသို့ ယခုမှ ဝင်ေရာက်လာေသာ သူများမှ စာမူေလးများ၊ ကဗျာေလးများ တိုက်ဆီသို့ လာအပ် လာတင်ြပီဆိုလျှင် "မင်းတို့ ကဗျာေတွ အဆင့်မမီဘူး၊ မင်းတို့စာေတွ အလကား ဘာမှလည်းမဟုတ်ဘူး၊ သင်ယူဦး၊" စသြဖင့် အယ်ဒီတာနှင့် ထိုစာေရးဆရာလူြကီးမင်းများမှ ဆရာြကီးများစတိုင်ြဖင့် အေပါ်စီးမှ ဖိကာဖိကာ ေြပာေလ့ရှိြကသည်ကိုလည်း ေတွ့ေနရြပန်သည်။ လိုအပ်သည်များကို ေထာက်ြပေဝဖန်ကာ အားေပးမှုြဖင့် လက်တွဲမေခါ်ဘဲ ကန်ချေနြကသည်။ အချို့ေသာ အယ်ဒီတာများကလည်း လက်ဖက်ရည် ေလးတိုက်၊ ေဆးလိပ်ေလးနှိုက်ကာေပးမှ စကားေြပာလက်ခံချင်ြကသည်။
ဆိုလိုခဲ့သည်မှာ ပညာရမှ စာေကာင်း၊ စာေရးဆရာဟု မေြပာပါ။ ထိုသို့ အထင်မေရာက်ေစချင်ပါ။ ရသ၊သုတ စသြဖင့် ေထာင့်မျိုးစံုမှ ရသမျိုးစံု ရှိြကပါသည်။ မိမိခံစားချက်ေသာ်လည်းေကာင်း၊ အြခား ြပည်သူများ၏ ခံစားချက်ကိုေသာ်လည်းေကာင်း ထင်ဟပ်ကာ တင်ြပြခင်းကိုသာ အားေပးပါသည်။ ထိုသို့မှ စာေရးဆရာ ေကာင်းတစ်ေယာက် ပီသပါမည်။
အယ်ဒီတာမင်းများခင်ဗျားမှာလည်း အရည်အချင်းရှိ၍ မဟုတ်ပဲ ေတာ်ေတာ်များများမှာ ထုတ်ေဝသူများ ြဖစ်ြပီး မိမိကိုယ်တိုင်ပင် အယ်ဒီတာြပန်လုပ်ေနသူများ ြဖစ်ေနတတ်ြကသည်။
နာမည်ြကီးစာေရးဆရာတိုင်းလည်း စာေရးဆရာေကာင်း မပီသသည်များလည်း ရှိြကပါသည်။ အမှားများလည်း ရှိကာ အချိန်မီ ြပင်ဆင်ကာ တည့်မတ်သွားသည်များလည်း ရှိပါသည်။ တစ်ခါက နာမည်ြကီးစာေရးဆရာ တစ်ေယာက်သည် ဟာသမဂ္ဂဇင်းတစ်ေစာင်တွင် အရက်အေြကာင်းချည်းပဲ ေရးြပကာ အြခား စာေရးဆရာများသည်လည်း ထိုစာေရးဆရာ၏ ေရာင်းရင်းများြဖစ်၍ အချင်းချင်း ေနာက်ကာ ေြပာင်ကာ စာမူများ ထွက်လာေပါ်လာ၍ စာဖတ်ပရိတ်သတ်များမှ လူငယ်များ လမ်းမှားေရာက်နိုင်ေြကာင်း စာများပို့ကာ ကန့်ကွက်သည်အထိ ေြပာဆို တိုင်ြကားခဲ့ရဖူးသည်။ ေနာက်ဆံုး အယ်ဒီတာမှ စာဖတ်ပရိတ်သတ်များအား ေတာင်းပန်ကာ ထိုကဲ့သို့ စာမူများကို ပယ်ဖျက်ခဲ့သည်။
ဆရာ တက္ကသိုလ်စိန်တင် ေရးသားေသာ ဦးသန့်အေြကာင်းစာအုပ်တွင် ဦးသန့်၏ ဝတ္ထုေရးလိုသူ လူငယ် တစ်ဦးနှင့် ေတွ့ဆံုေမးြမန်းခန်း ဖတ်မိသည်ကို မှတ်မိပါေသးသည်။
" ကဲ ...မင်း ဘာလုပ်မယ် စိတ်ကူးသလဲ "
" ကျွန်ေတာ် စာေရးချင်တယ်၊ ဝတ္ထုေတွ ေရးမယ် "
" မင်း ပိုက်ဆံ များများရချင်လို့လား......"
" အို... မဟုတ်ပါဘူး...။ ကျွန်ေတာ် စာေရးချင်လို့ပါ "
" မင်း ဘာသာေရးမှာ စိတ်ဝင်စားရဲ့လား "
" ဟင့်အင်း... မဝင်စားပါဘူး။ ကျွန်ေတာ် ဝတ္ထုပဲ စိ်တ်ဝင်စားတယ်၊ စာေရးချင်တယ် "
" ေရွးေကာက်ပွဲတို့၊ ဒိစတိတ်ေကာင်စီတို့ကိုေကာ စိတ်ဝင်စားရဲ့လား"
" ဟာဗျာ....စာပဲေရးချင်ပါတယ်ဆိုမှ ၊ ဒီနိုင်ငံေရးေတွ ကျွန်ေတာ် ဘယ်စိတ်ဝင်စားမလဲ..."
" ဒါြဖင့် ဘာလုပ်မလဲ။ နိုင်ငံေရးကို စိတ်မဝင်စားရင် ြမန်မာလူမျိုးေတွ တိုးတက်ေရးအတွက် တြခားနည်းလမ်းနဲ့ ေဆာင်ရွက်လိုစိတ် ရှိလို့လား...."
" ဒါေတွ ကျွန်ေတာ် နားမလည်ပါဘူး၊ ကျွန်ေတာ်ဝတ္ထုေရးချင်တယ်၊ စာေပ ေရးသားချင်တာပဲရှိတယ် "
" မင်း လူမှုေရးလုပ်ငန်းေတွ တိုးတက်ဖို့ကိုေကာ စိတ်ဆန္ဒ မရှိဘူးလား"
" ဟင့်အင်း "
" ေချာေချာလှလှ မိန်းကေလးေတွကို မင်းြမင်တဲ့အခါ သူတို့ကို ချစ်ခင်ပိုးပန်းချင်စိတ်များ မြဖစ်ေပါ်ဘူးလား"
" သူတို့ ဘယ်ေလာက်လှလှ ... ကျွန်ေတာ် လှည့်ေတာင်မြကည့်ပါဘူး၊ ကျွန်ေတာ်စာပဲ ေရးေနချင်တာ..."
" မင်း ေကျာင်းဆရာတို့ ြမို့အုပ်တို့ လုပ်ြပီးေတာ့ ကေလးေတွ... မိတ်ေဆွ အေပါင်းအသင်းေတွနဲ့ ေပျာ်ေပျာ်ပါးပါး မေနချင်ဘူးလား..."
" ဟာဗျာ ... ခင်ဗျားကို ေြပာြပီးြပီ မဟုတ်လား... ကျွန်ေတာ့်ဆန္ဒက ဝတ္ထုေရးေနချင်တာပါလို့...."
" ဟာ...ဒါြဖင့်ရင် မင်းက ဘာေတွေရးမှာလဲ၊ မင်းထားရှိတဲ့ဆန္ဒက စာေပေရးသားြခင်းတစ်ခုထဲ။ မင်းဝတ္ထုထဲမှာ ထည့်ေရးမှာက မင်း လံုးဝ စိတ်မဝင်စားဘူးဆိုတဲ့ ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားေတွရဲ့ လှုပ်ရှားသွားလာမှုေတွ မဟုတ်လား။ လူေတွရဲ့ ေအာင်ြမင်မှု၊ ဆန္ဒ၊ ဆံုးရှံုးရမှု၊ ေသာက၊ ေမတ္တာ စသည်ေတွ မပါဘဲ ေယာကျာ်း၊ မိန်းမ အေြကာင်း မထည့်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ြပီး မင် ဝတ္ထုေရးမှာလဲ...."
ယေန့ေခတ် စာေရးဆရာများသည် ထိုကဲ့သို့ နားမလည်ဘဲ ေရးချင်ေနသူေတွ အများြကီးပင် ြဖစ်ေနသည်။ ေရးေနြကသူေတွ အများြကီး ေတွ့ြမင်ေနရသည်။ ထို့ထက် ထိုနားမလည်ေသာသူများကို လက်တွဲမေခါ်ယူဘဲ ပိုေချာက်ကျကာ နွံနစ် သထက် နစ်ေအာင် ပို့ေနသူများကို ေမးချင်ပါသည်။
" မည်သို့ေသာ သူမျိုးကို စာေရး ေကာင်းသည်၊ စာေရးဆရာဟု သတ်မှတ်ေနပါသနည်း "
Rapper ေတွလို၊ အြကည်ေတာ်ေြပာေသာ ငါးစိမ်းသည်များ အချင်းချင်း ရန်ြဖစ်သလို လက်ညိုးထိုးကာ ေမးလိုက်ချင်ေသးသည် ။
" ဒါလားဟဲ့ စာေရးဆရာ" ဟူ၍ပင်..............။
လင်းဦး(စိတ်ပညာ)
(၂၈-၁-၂၀၁၀ ည ၁ဝး၃ဝတွင် ေရးသားသည်။)
(၂၈-၁-၂၀၁၀ ည ၁ဝး၃ဝတွင် ေရးသားသည်။)
Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ)
on 1/29/2010.
Filed under
feature,
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0