သူမ
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ, ဘဝထဲက အစိတ်အပိုင်းများ 7/30/2008
သူမ၏ စိတ်ဓါတ်ေရးရာသည် အြမင့်ဆံုး စွမ်းေဆာင်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ကျွန်ေတာ်ထင်ခဲ့ြခင်းသည် မမှားခဲ့ပါ။ သူမ ၆ တန်းနှစ်တွင် ဂီတေရစီးေြကာင်းကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ ခံစားမှုကို ဦးစားေပးလာသည်။ ေနာက်ဆံုး သူဆံုးြဖတ်ချက်တစ်ခုကို တစိုက်မတ်မတ် ချခဲ့သည်။ သူမသည် ဂစ်တာတီးသင်တန်းတက်ေရာက်ရန် သူမ၏အိမ်ကို ခွင့်ပန်ခဲ့သည်။ သို့ေသာ် သူမ၏ မိဘများမှ ခွင့်မြပုခဲ့ပါ။ ထို့ေြကာင့် သူမသည် ထမင်းမစားေတာ့ပါ။ ေကျာင်းမသွားေတာ့ပါ။ စာမကျက်ေတာ့ပါ...ထိုသို့ သူမ ဆန္ဒြပခဲ့သည် ။ သို့နှင့် ..............သူမ၏မိဘမှ ခွင့်ြပုခဲ့သည်။
သူမ သင်တန်းေကျာင်းသို့ ေရာက်လာသည်။ ထိုအချိန် ကိုနိုင်ေဇာ် (ေလးဇီးကလပ်)တို့ ေရာက်နှင့်ေနြပီးချိန် ြဖစ်ပါသည်။ သင်တန်းတွင် သူမသည် အငယ်ဆံုးြဖစ်ေနသည်။ သင်တန်းတွင် တစိုက်မတ်မတ် ေြပာသမျှကို သူမ ေသချာ ေလ့ကျင့်လိုက်နာေလ့ရှိသည်။ သူမ ဒီသင်တန်းတက်ဖို့ ကတိေတွ ေပးခဲ့ရသည်။ တစ်နှစ်တစ်တန်းေတာ့ ေအာင်ေအာင် လုပ်မည်ဟူ၏။
သူမ တစ်နှစ်တစ်တန်း ေအာင်ခဲ့ပါသည် ။ သီချင်းများကို တစ်ပုဒ်ြပီးတစ်ပုဒ် ေရးခဲ့သည်။ ရစ်သမ်စီးေြကာင်းေတွကေန တြဖည်းြဖည်းနဲ့ သူမ အြမင့်ဆံုးသို့ေရာက်ခဲ့သည်။ အထူးချွန်ဆံုးြဖစ််ခဲ့သည်။ သူမ၏ လိဂ်ဂစ်တာ သရုပ်ြပကစားေသာအခါ ကျန်သင်တန်းသားများအားလံုး ေငးေမာခဲ့ရသည်။ ပညာဟူသည် ကုန်ခမ်းသည် ဟူ၍ မရှိပါ။ သူမ ဆက်လက်ြကိုးစား သင်ယူေနဆဲ။ ဇွဲမေလျှာ့ခဲ့။ စတူဒီယိုတွင် အိပ်ေရးပျက်ေအာင်လည်း ေနနိုင်သူြဖစ်သည်။ တစ်ဖက်ကလည်း စာကိုအာရံုစိုက်ေနရဆဲ။ ထိုသို့ သူမ ြကိုစားခဲ့ရသည်။
သူမ၏ စိတ်တွင် ခနိုးမေနာင့် ြဖစ်လာေသာ ေန့ရက်ေတွရှိလာသည်။ သို့နှင့် ..သူမ၏အိမ် ရှာေဖွြခင်း ခံခဲ့ရသည်။ နိုင်ငံေရးဟူေသာ ေခါင်းစဉ်ေအာက်တွင် သူမြမတ်နိုးေသာ တူရိယာပစ္စည်းများ အသိမ်းခံလိုက်ရသည်။ ဂစ်တာကို ဖက်အိပ်တတ်သည်ဟူေသာ သူမ၊ ဘယ်ေလာက် ခံစားရမည်နည်း။ အေြကာင်းြပချက်မရှိဟူေသာ ေခါင်းစဉ်ေအာက်တွင် သူမ ပိတ်ပင်ခံခဲ့ရသည်။
သူမ ေပျာက်ဆံုးခဲ့ရသည်။ အြခားနိုင်ငံသို့ ထွက်သွားသည်ဟု ေြပာြကသည်။ သူမကို မေတွ့ရေတာ့ပါ။ သူမချစ်ေသာ မိဘနှင့် ဂီတကိုစွန့်ကာ သူမထွက်သွားေလြပီ။ သူမ၏ ဂီတသံစဉ်ေတွမှ တိုက်ပွဲတစ်ခုဆင်္ီ ဦးတည်ခဲ့ေလြပင်္ီ။ သူမကို လွမ်းေမာေနဆဲ....။ သူမကို တမ်းတ သတိရေနြကသူများ ရှိေနြကသည်ကို သူမ သိပါစ။
သို့နှင့်............ သူမနှင့် ကျွန်ေတာ်တို့ ေဝးခဲ့ရသည်။
သူမ သင်တန်းေကျာင်းသို့ ေရာက်လာသည်။ ထိုအချိန် ကိုနိုင်ေဇာ် (ေလးဇီးကလပ်)တို့ ေရာက်နှင့်ေနြပီးချိန် ြဖစ်ပါသည်။ သင်တန်းတွင် သူမသည် အငယ်ဆံုးြဖစ်ေနသည်။ သင်တန်းတွင် တစိုက်မတ်မတ် ေြပာသမျှကို သူမ ေသချာ ေလ့ကျင့်လိုက်နာေလ့ရှိသည်။ သူမ ဒီသင်တန်းတက်ဖို့ ကတိေတွ ေပးခဲ့ရသည်။ တစ်နှစ်တစ်တန်းေတာ့ ေအာင်ေအာင် လုပ်မည်ဟူ၏။
သူမ တစ်နှစ်တစ်တန်း ေအာင်ခဲ့ပါသည် ။ သီချင်းများကို တစ်ပုဒ်ြပီးတစ်ပုဒ် ေရးခဲ့သည်။ ရစ်သမ်စီးေြကာင်းေတွကေန တြဖည်းြဖည်းနဲ့ သူမ အြမင့်ဆံုးသို့ေရာက်ခဲ့သည်။ အထူးချွန်ဆံုးြဖစ််ခဲ့သည်။ သူမ၏ လိဂ်ဂစ်တာ သရုပ်ြပကစားေသာအခါ ကျန်သင်တန်းသားများအားလံုး ေငးေမာခဲ့ရသည်။ ပညာဟူသည် ကုန်ခမ်းသည် ဟူ၍ မရှိပါ။ သူမ ဆက်လက်ြကိုးစား သင်ယူေနဆဲ။ ဇွဲမေလျှာ့ခဲ့။ စတူဒီယိုတွင် အိပ်ေရးပျက်ေအာင်လည်း ေနနိုင်သူြဖစ်သည်။ တစ်ဖက်ကလည်း စာကိုအာရံုစိုက်ေနရဆဲ။ ထိုသို့ သူမ ြကိုစားခဲ့ရသည်။
သူမ၏ စိတ်တွင် ခနိုးမေနာင့် ြဖစ်လာေသာ ေန့ရက်ေတွရှိလာသည်။ သို့နှင့် ..သူမ၏အိမ် ရှာေဖွြခင်း ခံခဲ့ရသည်။ နိုင်ငံေရးဟူေသာ ေခါင်းစဉ်ေအာက်တွင် သူမြမတ်နိုးေသာ တူရိယာပစ္စည်းများ အသိမ်းခံလိုက်ရသည်။ ဂစ်တာကို ဖက်အိပ်တတ်သည်ဟူေသာ သူမ၊ ဘယ်ေလာက် ခံစားရမည်နည်း။ အေြကာင်းြပချက်မရှိဟူေသာ ေခါင်းစဉ်ေအာက်တွင် သူမ ပိတ်ပင်ခံခဲ့ရသည်။
သူမ ေပျာက်ဆံုးခဲ့ရသည်။ အြခားနိုင်ငံသို့ ထွက်သွားသည်ဟု ေြပာြကသည်။ သူမကို မေတွ့ရေတာ့ပါ။ သူမချစ်ေသာ မိဘနှင့် ဂီတကိုစွန့်ကာ သူမထွက်သွားေလြပီ။ သူမ၏ ဂီတသံစဉ်ေတွမှ တိုက်ပွဲတစ်ခုဆင်္ီ ဦးတည်ခဲ့ေလြပင်္ီ။ သူမကို လွမ်းေမာေနဆဲ....။ သူမကို တမ်းတ သတိရေနြကသူများ ရှိေနြကသည်ကို သူမ သိပါစ။
သို့နှင့်............ သူမနှင့် ကျွန်ေတာ်တို့ ေဝးခဲ့ရသည်။
လင်းဦး (စိတ်ပညာ)
Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ)
on 7/30/2008.
Filed under
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ,
ဘဝထဲက အစိတ်အပိုင်းများ
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0