ကျွန်ေတာ်ေြပာချင်ေနတဲ့ ကျွန်ေတာ့်အြမင် (၁၄) (သို့မဟုတ်) ကဗျာကို ဘာသာြပန်တဲ့ ကိစ္စ
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ 5/16/2008
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ေလာက်က ရန်ကုန်က မိတ်ေဆွတစ်ေယာက်အိမ်ေရာက်ေတာ့ သူ့အိမ်က မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုထဲမှာ ေရာဘတ်ဖေရာ့(စ်) အေြကာင်းေရးထားတာ ဖတ်ခဲ့ရဖူးပါတယ်။ ( ခရီးသွားဟန်လွဲမို့လို့ ေသေသချာချာ အမှတ်အသား မရှိခဲ့တာေတာ့ ခွင့်လွှတ်ြကပါ)။ အဲ့ဒီအထဲမှာ ဖေရာ့(စ်)ရဲ့ The Pasture ကို ဘာသာြပန် ထားတာလည်း ပါတယ်။ ဘာသာြပန်ကို ဖတ်ြပီးေတာ့ ကျွန်ေတာ့်စိတ်ထဲမှာတစ်ခုခုဘဝင်မကျမိဘူး။ ဘာမှန်းေတာ့ မသိဘူး။ အဲ့ဒီ ကဗျာက အေနာက်တိုင်းကဗျာအေြကာင်း ေလ့လာစဉ်က အေတာ်ကေလး ေလ့လာစရာ ြဖစ်ခဲ့ရတာမို့ စိတ်ထဲမှာ စွဲစွဲြမဲြမဲ မှတ်ထားမိခဲ့တဲ့ကဗျာ။ ကျွန်ေတာ်လည်း အိမ်ရှင်ြဖစ်တဲ့ မိတ်ေဆွဆီမှာ အဂင်္လိပ်ကဗျာစာအုပ်ေတာင်းြပီး မူရင်းကို ရှာဖတ်မိပါတယ်။ (သူက အဂင်္လိပ် ကဗျာ အေတာ်ဖတ်လို့ အဂင်္လိပ်ကဗျာစာအုပ် စံုတယ်)။
ဘဝင်မကျမိတာေတွထဲက သတိရေနေသးတဲ့ အချက်တစ်ချက် နှစ်ချက်ပဲ တင်ြပပါရေစ။ ......to rake the leaves away ဆိုတာကို ထွန်ြခစ်နဲ့ သစ်ရွက်ေတွကို ဖယ်မယ် လို့ ဘာသာြပန်ထားတယ်။ ဘာမှားလို့လဲလို့ ေမးပါလိမ့်မယ်။ Rake ဆိုတာ ထွန်ြခစ်။ the leave away ဆိုတာက သစ်ရွက်ေတွကို ဖယ်တာ။ ဒီေတာ့ မှားတယ်လို့ မဆိုနိ်ုင်ဘူး။ ဒါေပမယ့် တကယ်ေတာ့ သူတို့ရဲ့ ေန့စဉ်သံုး ဘာသာစကား အေြခခံယဉ်ေကျးမှု ေဘာင်ထဲမှာ ဆိုလိုတာက သစ်ရွက်ေတွကို ဖယ်ဖို့ပဲ။ ေရေပါ်က သစ်ရွက်ကို ထွန်ြခစ်နဲ့ ဖယ်စရာ မလိုဘူး။ To rake ဆိုတာ ဆွဲဖယ်ပစ်တာပဲ။ With rake နဲ့ မတူဘူး ( ြမန်မာတို့ရဲ့ ေန့စဉ်သံုး ဘာသာစကားထဲက ယဉ်ပါးြပီးသား အသံုးအနှုန်းနှစ်ခုကို နမူနာယူြကည့်ပါ။ ကားေမာင်းတယ် နဲ့ နွားေမာင်းတယ် ဆိုတာမှာ ဘာကို ဘယ်လိုေမာင်းတယ်ဆိုတာ ထည့်ရှင်းြပဖို့ မလိုသလိုပဲ ) ။ ထွန်ြခစ်ပါလာတဲ့အတွက် ကဗျာဟာ မာသွားတယ်။ မူရင်းမှာ နုေစချင်သလို၊ သွယ်ေစချင်သလို မဟုတ်ေတာ့ဘူး။ (ဖေရာ့(စ်)က ဒီကဗျာကို သူ့ကေလး တစ်ေယာက် တိမ်းပါးသွားတဲ့ေနာက် ေရးတာ)။ ေနာက်တစ်ချက်ကေတာ့ မူရင်းဘာသာစကားနဲ့ အသားကျေအာင် ဖတ်ထားတဲ့ လူေတွေလာက်ပဲ ဘဝင်ကျနိုင်တဲ့ အချက်ပါ။ ကဗျာကို ေဖာ်ထုတ် တင်ြပေနတဲ့ လူ ရပ်တာဟာ သစ်ရွက်ဖယ်ဖို့ပဲ။ သစ်ရွက်ဖယ်ဖို့ ရပ်တာမဟုတ်ဘူး။ Intention ကွာတယ် ။
ဒီအချက်ကေတာ့ ြမန်မာတို့ရဲ့ ဘာသာစကားေဘာင်ထဲမှာ ဘာမျှ အဓိပ္ပါယ် ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဆရာြကီး ေဒါက်တာခင်ေမာင်ဝင်း ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ နမူနဲ့ဆိုရရင် Mg Ba Loves Ma Hla နဲ့ Ma Hla loves Mg Ba မတူသလိုပဲလို့ ေြပာရရံုပဲ ရှိတယ်။ ဒီေနရာမှာ ကျွန်ေတာ် ဖတ်ခဲ့ရဖူးတဲ့ ဖေရာ့(စ်)ရဲ့ ကဗျာကို ဘာသာြပန်သူကို မှား၊ မှန်၊ ေကာင်း၊ ညံ့ အကဲြဖတ်ေနတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာသာစကားထဲမှာ ကပ်ြငိေနတဲ့ ယဉ်ေကျးမှုဆိုတာကို တင်ြပချင်တာပါ။ ဒီလိုအေနအထားမျိုးမှာ ဘာသာစကားတစ်ခုက တစ်ခုကို အေြပာင်းအလဲလုပ်ရတာ ခက်တယ်။ အထူးသြဖင့် စာလံုးကို လံုးြခင်းဘာသာြပန်နည်း သံုးလို့ရမှာ မဟုတ်ေတာ့ဘူး။ Translation of world (s) အစား Translation of Text ပဲ ြဖစ်နိုင်ေတာ့တယ်။ ေရးသားထားတာ တစ်ခုလံုး (Text ကို ဆိုလိုတာပါ) ကို ဘာသာြပန်သူ အနက်ေဖာ်ြပီး ဘာသာြပန်တာမှ ကနဦး ကဗျာဖန်တီးသူ၊ ကနဦး ဘာသာစကားထဲမှာ ေဖာ်ထုတ်ထားတဲ့ ရည်ရွယ်ရင်းကို ရမှာပဲ။ ဒီရည်ရွယ်ရင်းကို ဘာသာြပန်ရမှာပဲ။ တစ်နည်းဆိုရရင် ဘာသာြပန်သူဟာ နတ်ဝင်သည်များလိုပဲ။ တစ်ဖက်က ေြပာတာကို၊ တစ်ြခားတစ်ဖက်မှာ နားလည်ေအာင် သူက ြပန်ေြပာဖို့ပဲ။ (ဒီေနရာမှာ နတ်ဝင်သည်ဆိုတာ တကယ်ရှိတယ် မရှိဘူး၊ မှန်တယ် မှားတယ်......စတဲ့ အေြကာင်းကို ေဆွးေနွးေနတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အြပုအမူအပိုင်းမှာ ြမင်သာတဲ့သေဘာကို ေဆာင်ြပရံုပါပဲ)။ ဘာသာြပန်တဲ့လူဟာ ြကားပွဲစားပဲ (Agent ပဲ)။ သူေြပာေနတာ သူ့အသံမဟုတ်ေတာ့ဘူး။ မူရင်းက ေပါ်ေနတဲ့ အသံ။ ဒါေပမယ့် ဒဲ့ ြပန်ဆိုလိုက်တာဟာ ဘာသာြပန်တဲ့လူရဲ့ မူပဲ။ ဖစ်ဂျရယ် ဘာသာြပန်တဲ့ အိုမာရ်ေခယမ်းရဲ့ ကဗျာကိုပဲ ြပန်ြကည့်ရင်၊ မူရင်း ပါရှင် (ဖာရ်စီ) ကဗျာမှာ ကဗျာေရးတဲ့ ေရးထံုး ရူဘိုင် ( ရူ+ဘာ+အိုင်။ ruba'i ။ အဲဒီ ေရးစပ်နည်းအတိုင်း ေရးထားတဲ့ ကဗျာများ ဗဟုဝုစ် ကို ruba'iyyat လို့ ေခါ်ပါတယ်)။ ပံုစံအတိုင်း အဂင်္လိပ်လို မြပန်နိ်ုင်ဘူး။ အဂင်္လိပ်ရဲ့ ကဗျာတည်ေဆာက်နည်းအတိုင်း ြပန်ြပီး တည်ေဆာက်ရတာ။ ေလးေြကာင်းတစ်ပိုဒ်စပ်တဲ့ ရူဘိုင်ဟာ အဂင်္လိပ်လို Quatrain ြဖစ်လာတာကလွဲလို့ ကဗျာတည်ေဆာက်ပံု မတူေတာ့ဘူး၊ မတူဆို ဘာသာစကားရဲ့ စနစ်ကမှ မတူဘဲ။ အတင်း အဓမ္မ သူ့ကဗျာပံုစံကို ကိုယ့်ဘာသာစကားနဲ့ ြပန်တည်ေဆာက်လို့ မြဖစ်နိုင်ဘူး။ ကဗျာကို ဘာသာြပန်လို့ မြဖစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို လက်ခံြကသူေတွ အေနနဲ့ ဒီအချက်ကို အဓိကထား ဆိုြကပါတယ်။
တကယ်ေတာ့ ကဗျာကို ဘာသာြပန်တာဟာ ကဗျာကို ေလ့လာနည်းတစ်နည်းပဲလို့ေတာင် ဆိုနိုင်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ အကျွမ်းတဝင်ြဖစ်ေနြပီးသား ဘာသာစကားနဲ့ ေရးသားထားတဲ့ ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ြပီးရင်လည်း ဖတ်တဲ့လူအေနနဲ့ အနက်ေဖာ်ယူရတာပဲ။ ကဗျာရဲ့ ဘာသာစကားဟာ သီးြခားဘာသာစကားပဲ။ ဒါေြကာင့်လည်း ကဗျာကို ကဗျာလို့ ေခါ်ေနရတာပဲ။ ေရှးက ကဗျာ၊ ေခတ်ေပါ်ကဗျာ၊ ကာရံမဲ့ကဗျာ၊ အေတွးအေခါ်ပါတဲ့ကဗျာ၊ လက်တန်းချေရးထားတယ်ဆိုတဲ့ ကဗျာ၊ ဘယ်လို ကဗျာမျိုးပဲြဖစ်ြဖစ် ကဗျာဟာ ကဗျာပဲ။ ပို့စ်ေမာ်ဒန်ကာလြကီးမှာ ကဗျာနဲ့ စကားေြပ အြကားက စည်းရိုးေပါက်သွားတယ်လို့ ဆိုြကတယ်။ ဒါေပမယ့် စည်းရိုးရှိေနေသးတယ်။ ကျွန်ေတာ်ေြပာချင်တာက အဲ့ဒါပဲ။ ပါးပါးကေလး ြဖစ်ေကာင်းြဖစ်မယ်၊ ရှိေကာင်းရှိမယ်။ စကားေြပကဗျာ ဆိုတဲ့ စာလံုးကိုပဲြကည့်။ ကဗျာ ဆိုတဲ့ မျိုးတူစုြပစာလံုးကို ထည့်ြပထားရ ေသးတယ်။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ကဗျာဟာ ကဗျာပဲ ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ကဗျာ မဟုတ်ေတာ့ဘူးဆိုရင် စကားေြပမှာ ဘာမှ ထည့်ြပေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ စကားေြပဟာ စကားေြပပဲ။ ကဗျာဆန်ဆန်ေရးတဲ့ စကားေြပဟာ စကားေြပပဲ။ ဒီေတာ့ ကဗျာဖတ်တဲ့လူဟာ ကဗျာကို ကဗျာလိုပဲ ဖတ်တယ်။ တစ်နည်းဆိုရရင် သူ့သိမှုအေြခခံနဲ့ ကဗျာကို ေလ့လာေနတာပဲ။ တစ်ခါတစ်ေလ ကဗျာကို ခွဲြခမ်းစိတ်ြဖာ ေလ့လာြကည့်ရတဲ့ အဆင့်အထိေတာင် ေရာက်သွားတယ်။ ဒါမှလည်း ကဗျာရဲ့ စာေြကာင်းေတွကို ဝန်းရံေနတဲ့ အနက်အဓိပ္ပာယ် တစ်စံုတစ်ရာနဲ့ ဖန်တီးထားတဲ့ ခံစားချက်/ေဝဒနာ (Semantics aura လို့ ေခါ်ချင်ေခါ်ပါ )ကို ေတွ့မှာပဲ။ အဲဒီလိုေတွ့မှပဲ လက်ေြပာင်းလက်လွှဲလုပ်လို့ အရသာ ရှိမယ်။ ဒီစာလံုးကေတာ့ ဒီလိုအနက်ထွက်တယ်။ ဟိုစာလံုးကေတာ့ ဟိုလိုအနက်ထွက်တယ်။ ဒီနှစ်လံုးေပါင်းလိုက်ေတာ့ ဒီလို ဟိုလို နှစ်လံုးေပါင်း အနက်ထွက်တယ်ဆိုရင်ြဖင့် ဘာမျှ အဓိပ္ပာယ်ရှိမှာ မဟုတ်ေတာ့ဘူး။
ြမန်မာတို့ရဲ့ အေရးဘာသာစကားဆီကို ဘာသာြပန်လိုက်တဲ့ ကဗျာေတွနဲ့ပတ်သက်လို့ ဘာသာြပန်သူေတွ အေနနဲ့ ထိန်းမထားနိုင်တဲ့အချက်တစ်ခုက ပံုနှိပ်တိုက်ေတွက စာစီတဲ့ လူေတွရဲ့ ထင်သလို လုပ်မှုတစ်ရပ်ပဲ။ ဘာသာြပန်သူေတွက မူရင်းနဲ့ညှိြပီး ဘယ်လိုပဲ စာေြကာင်းကို တည်ေဆာက်ေပးလိုက် ေပးလိုက်၊ ပံုနှိပ်စက်က စာစီသူေတွက သူတို့ထင်သလို (သူတို့ စိတ်ထဲမှာ ြကည့်ေကာင်းမယ် ထင်သလို) လုပ်ထည့်လိုက်တာေတွ ေတွ့ေနရတယ်။ ဒီေတာ့လည်း မူရင်းကဗျာမှာ တည်ေဆာက်ထားတဲ့ စာေြကာင်းေတွရဲ့ ပံုစံမျိုးရဖို့၊ ဘာသာြပန်တဲ့လူေတွ ဘာမျှမလုပ်နိုင်ေတာ့ဘူး။ ဘာသာြပန်တဲ့ လူေတွရဲ့ အားထုတ်မှု တစ်ဝက်ေလာက်ဟာ စာစီတဲ့လူေတွ လက်ေအာက်မှာ ပျက်စီးသွားရ ရှာတယ်။
ေနာက်တစ်ခုေြပာချင်တာကေတာ့ ဒီေဆာင်းပါးေလးနဲ့ေတာ့ မဆိုင်ဘူးေပါ့ေလ။ ကျွန်ေတာ် ရက်ေတာ်ေတာ်ြကာ ေပျာက်သွားတယ်ဆိုတာ အလုပ်ေတွေတာ်ေတာ်ေလး ရှုပ်ေနလို့ပါ။ ြပီးေတာ့ လာြပီး အကူအညီေတာင်းတဲ့သူေတွကများေတာ့ လိုက်လုပ်ေပးေနရတယ်။ ကိစ္စက သီချင်းကိစ္စ၊ ဒဂံုတက္ကသိုလ်မှာ ေကျာင်းေဖျာ်ေြဖပွဲေလးလုပ်ဖို့ ၊ ခက်တာက ဒဂံုတက္ကသိုလ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ သီချင်းေတွက မရှိ။ ကျွန်ေတာ်တို့ Main ထဲမှာဆိုရင်ေတာ့ သီချင်းေတွက သူနဲ့ဆိုင်တဲ့ သီချင်းေတွက အများြကီး ေပါ်ေပါက်ခဲ့တာကိုး။ ဒဂံုတက္ကသိုလ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ သီချင်းကျေတာ့ မရှိဘူးေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ ကျွန်ေတာ့်ဆီကို ဆရာမျိုးေရာက်လာြပီး ေရးေပးဖို့ ၊ လုပ်ေပးဖို့ အကူအညီေတာင်းလာေတာ့ အလုပ်ေတွ ေတာ်ေတာ်ေလး ရှုပ်သွားတယ်။ ြကားထဲ နာဂစ်က ဝင်သမေတာ့ ေတာ်ေတာ်ေလး ဒုက္ခေရာက်သွားြပန်ေရာဗျာ။ ြပီေတာ့ ကျွန်ေတာ့်ဆီကို သတင်းလာေမးတဲ့ မိတ်ေဆွ BLOGGER များ အားလံုးကို ေကျးဇူးပါ။ ကျွန်ေတာ် ဘာမှ မြဖစ်ပါဘူး။ အခုေလာေလာဆယ်ေတာ့ ကျွန်ေတာ့်အိမ်ေဘးက အိမ်ေတွြပိုကျသွားလို့ သူတို့ကို ေခါ်ထားြပီး ေကျွးေမွးထားပါတယ်။ တတ်နိ်ုင်သေလာက် ကူညီထားပါတယ်။ အားလံုးကို ေကျးဇူးတင်ပါတယ်။
လင်းဦး (စိတ်ပညာ)
Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ)
on 5/16/2008.
Filed under
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0