ဂါထာ မန္တန်
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ, ဘာသာေရးနှင့်ပတ်သက်၍ 3/03/2008
ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓသာသနာေတာ်သည် အကျင့်သာသနာေတာ် ြဖစ်ပါ၏။ အကျင့်စရဏ ြပဋ္ဌာန်းပါ၏။ အရွတ်သာသနာ မဟုတ်ပါ။ ြမတ်စွာဘုရားသည် ေလာကုတ္တရာ အကျိုးစီးပွား အလို့ငှာ သီလ သမာဓိ ပညာ ကျင့်စဉ်များကို ေဟာေဖာ် ညွှန်ြပေတာ်မူခဲ့ပါ၏။ စားဝတ်ေနေရးနှင့်မကင်းေသာ လူ့ေဘာင်ေန လူသားတို့အေနြဖင့် သမ္မာအာဇီဝ ေဘာင်အတွင်းမှ ေလာကီအကျိုးစီးပွားများကို ေဆာင်ြကဉ်းနိုင်စိမ့်ေသာငှာ သမ္ပဒါတရားေလးပါး၊ သိဂင်္ါေလာဝါဒသုတ် စသည့် ကျင့်စဉ်များကို ေဖာ်ညွှန်းလမ်းြပေတာ် မူခဲ့ပါသည်။ ဘုရားရှင် ေဖာ်ညွှန်ြပေတာ်မူေသာ တရားနည်းလမ်းများအတိုင်း ကိုယ်တိုင်ကျင့်ြကံအားထုတ်ြကမှသာလျှင် ေလာကီ ေလာကုတ္တရာ နှစ်ြဖာအကျိုး ပွားတိုးစည်ေဝနိုင်မည် ြဖစ်ပါ၏။ ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာတွင် အစဉ်အတိုင်း ေလျှာက်ရေသာလမ်းသာ ရှိပါ၏။ မိမိ၏ ကံ ၊ ဉာဏ် ၊ ဝီရိယစွမ်းအားတို့ြဖင့် ကျင့်ြကံေလျှာက်လှမ်းရေသာ လမ်းေကာင်းလမ်းမှန်သာ ြပဋ္ဌာန်းပါ၏။
ဗုဒ္ဓသာသနာေတာ်ြမတ်အတွင်း ဗုဒ္ဓဝါဒ အေယာင်ေဆာင်လျက် ေရာေနှာေနေသာ ဝါဒများတွင် မန္တရယာန ဝါဒလည်း ပါသည်။ မန္တရယာနဝါဒဟူသည် အစွမ်းထက်ေသာ ဂါထာ၊ မန္တန်များကို ရွတ်ဖတ် သရဇ္ဈာယ်ြခင်း အားြဖင့် မိမိ၏ အလိုဆန္ဒများ ြပည့်စံု ြပီးေြမာက်သည်ဟူ၍ ယံုြကည်ေသာဝါဒ ြဖစ်ပါသည်။ မန္တရဝါဒသည် အသံကို အဓိကထား၏။ မန္တန်ကား အသံပင်ြဖစ်၏။ မန္တရဝါဒီတို့၏ အလိုအရ မန္တန်ရွတ်ရံုမျှြဖင့် ေလာကီေကာင်းကျိုး အေထွေထွကို ြဖာေဝေစ၏။ ေလာကုတ္တရာ အကျိုးစီးပွားကိုလည်း ေပးစွမ်းနိုင်၏။ နတ်ြပည်ကို ေရာက်ေစနိုင်၏။ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို ေရာက်ေစနိုင်၏။ ြပုမိေသာ မေကာင်းကံများ ပေပျာက်၏။ ငရဲကျမည့် ေဘးမှ လွတ်၏ဟူ ယံုြကည်ြကသည်။
ေထရဝါဒ၏ အလိုအရမူ ေလာကီအကျိုးစီးပွားကိုလိုေသာ် သမ္မာအာဇီဝ ေဘာင်ဝန်းအတွင်းမှ “ကံ၊ဉာဏ်၊ ဝီရိယ” တို့ကို ထိထိေရာက်ေရာက် အသံုးချရန်လို၏။ ငရဲကျမည့်ေဘးမှ လွတ်လိုေသာ် ဒုစရိုက်မှုများ ေရှာင်ြကဉ်ဖို့လို၏။ နတ်ြပည်ေရာက်လိုေသာ် ဒါန၊ သီလ၊ စသည့် ေကာင်းမှုတို့ကို ြပုရန်လို၏။ မဂ်ဖိုလ် နိဗ္ဗာန် ရလိုေသာ် သမထ၊ ဘာဝနာ၊ ဝိပဿနာ ဘာဝနာ ပွားများရန်လို၏။ ေထရဝါဒနှင့် မန္တရဝါဒသည် အေရှ့နှင့် အေနာက်၊ ေတာင်နှင့်ေြမာက်ပမာ ဆန့်ကျင်ေကျာခိုင်းလျက် အလှမ်းအတာ ကွာေဝးလှပါ၏။
မန္တရဝါဒီတို့က ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာတွင်လည်း ပရိတ်ြကီး (၁၁)သုတ် စေသာ မန္တန်များ ရှိသည်ဟု ေဝဖန်ေထာက်ြပြကပါ၏။ စင်စစ်ေသာ် ပရိတ်ြကီး (၁၁)သုတ်သည် မန္တန်မဟုတ်ပါ။ ြမတ်စွာဘုရားသည် ပရိတ်ေတာ်တို့ကို သတ္တဝါတို့၏ ေကာင်းကျိုးချမ်းသာအလို့ငှာ ေဟာြကားေတာ် မူခဲ့ပါသည်။ ပရိတ်ေတာ်များကို ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ြခင်း၊ နာယူြခင်းတို့ြဖင့် မေကာင်းေသာ ေဘးအန္တရာယ်တို့ကို တားဆီးနိုင်ြပီး ေကာင်းကျိုးချမ်းသာ ကျက်သေရမဂင်္လာအေပါင်းနှင့် ြပည့်စံုသည်ဟု ဗုဒ္ဓဝါဒီတို့က ယံုြကည်ြကသည်မှာ မှန်ပါ၏။ သို့တစ်ေစ ပရိတ်ေတာ်တို့ကို ရွတ်သူတိုင်း ေကာင်းကျိုးချမ်းသာ ရေစနိုင်သည်ဟုမူ ြမတ်ဗုဒ္ဓက အာမခံေတာ် မမူပါ။ အတိတ်က အကုသိုလ်ကံ အားြကီးသူများနှင့် ယခုပစ္စုပ္ပန်၌ ြကီးေလးေသာ အြပစ်ကျူးလွန်သူအေနြဖင့်မူ ပရိတ်ရွတ်ဖတ်ြခင်းအားြဖင့် အကျိုးကို မခံစားရဟု ဆိုပါ၏။ ဤသည်မှာ တရားမျှတ မှန်ကန်ေသာ ကမ္မနိယာမဘက်မှ ခိုင်ြမဲတည့်မတ်စွာ ရပ်တည်ထားြခင်းြဖစ်၏။ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်တို့၏ စွမ်းအင်ကို လျစ်လျူရှု၊ ဥေပက္ခာမြပုြခင်း ြဖစ်၏။ လူ့ေလာကကို ေစာင့်ေရှာက်ေသာ အေတွးအေခါ်လည်း ြဖစ်၏။
ေထရဝါဒ၏ ပရိတ်ရွတ်ဖတ်ြခင်း၊ နာြကားြခင်း စသည်တို့၌ ြဖတ်လမ်း မရှိပါ။ လူြပိန်းြကိုက် မက်လံုး မပါပါ။ ထို့ြပင် ပရိတ်ရွတ်ဖို့သာ လို၏။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ကျင့်စဉ်များကို ကျင့်ဖို့မလိုဟူေသာ အယူအဆကို ထူေထာင်မထားေပ။ ေထရဝါဒ၏ ပရိတ်ေတာ်များအေပါ် သေဘာထားပံု၊ ပရိတ်အသံုးြပုပံုနှင့် မန္တရဝါဒ၏ မန္တန်အသံုးြပုပံု ၊ မန္တန်အေပါ် သေဘာထားပံုတို့မှာ များစွာ ြခားနားပါ၏။ များစွာ ဆန့်ကျင်ပါ၏။
ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ်လျက် အြမတ်ထုတ် ကိုယ်ကျိုးရှာလိုေသာသူများသည် ေလာကီအကျိုးစီးပွားကို အာသာငမ်းငမ်းြဖင့် ြဖတ်လမ်းက ရှာေဖွလျက်ရှိြကေသာ ေလာဘသားေကာင်များအား ဂါထာမန္တန် ေထာင်ေချာက်အတွင်း ဆွဲသွင်းလျက် ရှိေနြကပါ၏။ စီးပွားတက်လိုေသာ် မည်သည့်ဂါထာမန္တန်ကို ရွတ်၊ အမှုအခင်းနိုင်လိုေသာ် မည်သည့်ဂါထာမန္တန်ကိုရွတ် စသည်ြဖင့် ေထရဝါဒ သာသနာထွန်းကားရာ ဤနိုင်ငံတွင် မန္တရဝါဒတို့ ြဖန့်ြဖူးေြကာ်ြငာလျက် ရှိ်ပါသည်။ ဤသို့ြဖင့် ြဗဟ္မဏတို့၏ နတ်မင်းြကီးသံုးပါး၏ သေကင်္တြဖစ်ေသာ ဥံု ဥစ္စာစရဏ သမ္ပေန္နာ ဟူ၍ ဘုရားဂုဏ်ေတာ်ကိုပင် ြဖည့်စွက်ြခင်း၊ နုတ်ပယ်ြခင်း ြပုထားေသာ ဂါထာမန္တန်များကို ဖန်တီးလျက်ရှိေနြကကုန်၏။ ေထရဝါဒ အသိအြမင် မရှိသူတို့ကလည်း ထိုသာသနာ ထိုသာသနာပ ဂါထာမန္တန်တို့ကိုပင် တရှိုက်မက်မက် ဦးထိပ်ရွက်လျက် ရှိေနြကကုန်၏။ မိမိ၏ ကံ၊ ဉာဏ်၊ ဝီရိယကို ရိုးရိုးသားသားအားကိုးယံုြကည်မှု မရှိေတာ့ဘဲ သာသနာပ ဂါထာမန္တန်ကိုသာ အားကိုးရာရှာြခင်းသည် ကံ ကံ၏အကျိုးကို လက်လွှတ်လိုက်ြခင်းပင် ြဖစ်ပါ၏။ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို လက်လွှတ်လိုက်သည်နှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ေကာင်းတစ်ေယာက် မဟုတ်ေတာ့ပါ။ သာသနာပ ဂါထာမန္တန်များနှင့် ပတ်သက်၍ ဆရာဦးထွန်းေအာင်မိုး (ပန်းဘဲတန်း)၏ ေရးသားချက်မှာ များစွာဆင်ြခင်နှလံုးသွင်းစရာ ြဖစ်ပါ၏။ “ြပုလုပ်ေသာ လုပ်ငန်း ေအာင်ြမင်ြခင်း၊ မေအာင်ြမင်ြခင်းသည် မိမိ၏ ကံ၊ ဉာဏ်၊ ဝီရိယများနှင့်သာ သက်ဆိုင်ပါသည်။ လုပ်ငန်းေအာင်ြမင်ေရး၊ ထီေပါက်ေရး၊ ရာထူးတိုးေရး၊ ချမ်းသာေရး စသည်တို့မှာလည်း မိမိ၏ ကံ၊ သို့မဟုတ် မိမိ၏ ြကိုးစားမှု သို့မဟုတ် မိမိ၏ကံနှင့် ြကိုးစားမှုတို့ေြကာင့်သာ ြဖစ်ေပါ်လာနိုင်ပါသည်။ အြခား တစ်စံုတစ်ေယာက်က စွမ်းေဆာင် မ စ၍ မရနိုင်ပါ။
ြမတ်စွာဘုရားရှင်ကလည်း မိမိသည်သာလျှင် မိမိ၏ ကိုးကွယ်ရာြဖစ်၏။ သူတစ်ပါးသည် မိမိ၏ ကိုးကွယ်အားထားရာ အဘယ်မှာ ြဖစ်အံ့နည်းဟု ဓမ္မပဒ၌ အထင်အရှား ေဟာြကားေတာ်မူခဲ့သည်။ ရွတ်ဖတ်ရံု၊ ဆုေတာင်းရံုမျှြဖင့် လိုအင်ဆန္ဒြပည့်မည်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ေရာက်နိုင်သည်ဆိုေသာ မက်လံုးမှာ ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် ေြဖာင့်ေြဖာင့်ြကီး ဆန့်ကျင်ေနပါသည်။ ေသချာစွာ စဉ်းစားြကည့်ပါက ထိုမက်လံုးများ အမှန်တကယ် ြဖစ်နိုင်၊ မြဖစ်နိုင်ဆိုသည်ကို သိရှိလာြကေပမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ- ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ် ဆုေတာင်းရံုမျှြဖင့် ေလာကီ၊ ေလာကုတ္တရာ လိုအင်ဆန္ဒမှန်သမျှတို့ ြပည့်စံုမည်ဆိုေသာ မေရရာသည့် မက်လံုးများကို နားမေယာင််ြကရန် ြဖစ်သည်။ မိမိအတွက် အကျိုးတစ်စံုတစ်ရာ မရှိနိုင်ေသာ ဂါထာမန္တန်များကို အချိန်ကုန်ခံ၍ ရွတ်ဆိုမေနြကဘဲ လုပ်သင့် လုပ်ထိုင်သည်များကိုသာ ြပုလုပ်သင့်ြကပါသည်။
လူေတွကလည်း အများအားြဖင့် ြဖတ်လမ်းြဖင့် လာဘ်လာဘကို လိုချင်ြက၏။ ြဖတ်လမ်းြဖင့် ချက်ချင်း ချမ်းသာချင်ြက၏။ ဤအချက်ကို အခွင့်ေကာင်းယူကာ အချို့ေသာ ဂိုဏ်းဆရာတို့သည် အကျိုးအာနိသင်ကို သားရည်ကျေအာင် ေရး၍ မသိသာြဖင့် စီးပွားေရး (လာဘ်လာဘ)အတွက် ဂါထာများကို အသံုးချခဲ့ြက၏။ ေရးသူကလည်း အမှားအမှန် မသိ၊ လာဘ်လာဘအတွက် ေရးခဲ့သည့်အတိုင်း ရွတ်သူကလည်း အမှားအမှန် မသိ ၊ လာဘ်လာဘအတွက် ရွတ်ြကြခင်း ြဖစ်ေလသည်။ ဂိုဏ်းဆရာတို့၏ ဂါထာမန္တန်များမှာ အနက်ေပးလို့ပင် မရေပ။ ပါဋ္ဌိများ စည်းကမ်းမကျ၊ မမှန်သည်ကသာ များေလသည်။ ထင်ရာြမင်ရာ ေပးချင်သလို ေပးမှရသည့် ဂါထာမျိုး ြဖစ်ရံုသာမက ရွတ်ချင်ေအာင် မက်လံုးေပး၍ ထင်ရာြမင်ရာ အနက်အဓိပ္ပါယ် ေရးသားထားသည်များကိုလည်း ေတွ့ရ၏။ ပါဋ္ဌိမမှန်သည့် ဂါထာများကို လာဘ်လာဘအတွက် ရွတ်သူတို့မှာကား အန္တရာယ်ကင်းြခင်း၊ လာဘ်လာဘရွှင်ြခင်း စေသာ အကျိုးကို ဘယ်နည်းနှင့်မျှ ေပးနိုင်မည် မဟုတ်ေပ။
ဂိုဏ်းဆရာတို့ဂါထာြဖင့် လာဘ်လာဘ ရရှိခဲ့ြက၍ အေတာ်အတန် စီးပွားေရးအကွက်ဝင်လာေသာ် စာေရးဆရာအချို့နှင့် စာအုပ်ထုတ်ေဝသူအချို့ကလည်း ထိုဂါထာများကို ခုရွတ် ခုချက်ချင်း ချမ်းသာေတာ့မလိုလို ၊ ဂါထာရွတ်ေနက လိုတာရြပီး အြခားဘာမျှ လုပ်စရာမလိုေတာ့သလိုလို၊ လုပ်ချင်ရာလုပ်၊ ေနချင်သလိုေန၊ ဂါထာရွတ်ေနက ဘာမှ အန္တရာယ်မြဖစ်နိုင်ေတာ့သလိုလို အကျိုးေတွကို ေဆးေြကာ်ြငာသလို ေဝေဝဆာဆာနှင့် မက်လံုးေပး ေရးသားထုတ်ေဝြကြပန်၏။ မေတာ် မေလျာ် မဟုတ်က ဟုတ်က ဂါထာမန္တန်များကို ေရး၍ပင် စီးပွားရှာြကကုန်၏။
လာဘ်လာဘ စီးပွားေရးအတွက် အသံုးချြခင်း ြဖစ်ေစကာမူ ထိုဂါထာမန္တန်များ၏ အန္တရာယ်မှာ မေသးလှပါေချ။ ဂါထာအတုများေြကာင့် သာသနာပင် ကွယ်သွားနိုင်သည့် အေြခအေနထိ အန္တရာယ် ြကီးမားလှေပသည်။ အဘယ်ေြကာင့်ဆိုေသာ် ေရွှအတု ေပါ်လာြခင်းေြကာင့် ေရွှအစစ် ေပျာက်ကွယ်ရသကဲ့သို့ ဂါထာအတုများေြကာင့် ဘုရားေဟာဂါထာအစစ်များ ေပျာက်ကွယ်သွားနိုင်ပါသည်။
ငါေရးသည့်စာ စာေစာင်မှာ
ပါလျှင် ြပီးစတမ်း ။
ဗုဒ္ဓညွှန်ြပ ြမတ်ဓမ္မ
လံုးဝ မစူးစမ်း ။
စည်းစိမ်ြဖိုးေအာင် ေကျာ်ြကားေအာင်
ကေလာင် လက်သရမ်း ။
အတ္တြပင်းထန် အြငင်းသန်
မီးလျှံ စားေသာ့သွမ်း ။
လွန်၏ ကျွံ၏ ငါမသိ
အသိ တစ်ဖက်ကန်း ။
ဓမ္မပူဇာ သာသနာ
ဝန်တာြကီးေပစွမ်း ။
ေထရဝါဒ ေဟာညွှန်ြပ
တိကျ အလယ်လမ်း ။
မတိမ်းေစာင်းေအာင် သတိေဆာင်
ဉာဏ်ေရာင် အလင်းတန်း ။
အသိဗလာ ဉာဏ်မပါ
လားရာ အပါယ်လမ်း ။
လွှမ်းြခံုသကာ ၊ အဆိပ်စာကို
မုသာဝါဒ ၊ တံဆိပ်လှနှင့်
ဗန်းြပအဆန်းထွင်၊ ေဈးကွက်တင်သည်
နှင်ေပးဦးေတာ့ အပါယ်လမ်း ။ ။
ဗုဒ္ဓသာသနာေတာ်ြမတ်အတွင်း ဗုဒ္ဓဝါဒ အေယာင်ေဆာင်လျက် ေရာေနှာေနေသာ ဝါဒများတွင် မန္တရယာန ဝါဒလည်း ပါသည်။ မန္တရယာနဝါဒဟူသည် အစွမ်းထက်ေသာ ဂါထာ၊ မန္တန်များကို ရွတ်ဖတ် သရဇ္ဈာယ်ြခင်း အားြဖင့် မိမိ၏ အလိုဆန္ဒများ ြပည့်စံု ြပီးေြမာက်သည်ဟူ၍ ယံုြကည်ေသာဝါဒ ြဖစ်ပါသည်။ မန္တရဝါဒသည် အသံကို အဓိကထား၏။ မန္တန်ကား အသံပင်ြဖစ်၏။ မန္တရဝါဒီတို့၏ အလိုအရ မန္တန်ရွတ်ရံုမျှြဖင့် ေလာကီေကာင်းကျိုး အေထွေထွကို ြဖာေဝေစ၏။ ေလာကုတ္တရာ အကျိုးစီးပွားကိုလည်း ေပးစွမ်းနိုင်၏။ နတ်ြပည်ကို ေရာက်ေစနိုင်၏။ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို ေရာက်ေစနိုင်၏။ ြပုမိေသာ မေကာင်းကံများ ပေပျာက်၏။ ငရဲကျမည့် ေဘးမှ လွတ်၏ဟူ ယံုြကည်ြကသည်။
ေထရဝါဒ၏ အလိုအရမူ ေလာကီအကျိုးစီးပွားကိုလိုေသာ် သမ္မာအာဇီဝ ေဘာင်ဝန်းအတွင်းမှ “ကံ၊ဉာဏ်၊ ဝီရိယ” တို့ကို ထိထိေရာက်ေရာက် အသံုးချရန်လို၏။ ငရဲကျမည့်ေဘးမှ လွတ်လိုေသာ် ဒုစရိုက်မှုများ ေရှာင်ြကဉ်ဖို့လို၏။ နတ်ြပည်ေရာက်လိုေသာ် ဒါန၊ သီလ၊ စသည့် ေကာင်းမှုတို့ကို ြပုရန်လို၏။ မဂ်ဖိုလ် နိဗ္ဗာန် ရလိုေသာ် သမထ၊ ဘာဝနာ၊ ဝိပဿနာ ဘာဝနာ ပွားများရန်လို၏။ ေထရဝါဒနှင့် မန္တရဝါဒသည် အေရှ့နှင့် အေနာက်၊ ေတာင်နှင့်ေြမာက်ပမာ ဆန့်ကျင်ေကျာခိုင်းလျက် အလှမ်းအတာ ကွာေဝးလှပါ၏။
မန္တရဝါဒီတို့က ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာတွင်လည်း ပရိတ်ြကီး (၁၁)သုတ် စေသာ မန္တန်များ ရှိသည်ဟု ေဝဖန်ေထာက်ြပြကပါ၏။ စင်စစ်ေသာ် ပရိတ်ြကီး (၁၁)သုတ်သည် မန္တန်မဟုတ်ပါ။ ြမတ်စွာဘုရားသည် ပရိတ်ေတာ်တို့ကို သတ္တဝါတို့၏ ေကာင်းကျိုးချမ်းသာအလို့ငှာ ေဟာြကားေတာ် မူခဲ့ပါသည်။ ပရိတ်ေတာ်များကို ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ြခင်း၊ နာယူြခင်းတို့ြဖင့် မေကာင်းေသာ ေဘးအန္တရာယ်တို့ကို တားဆီးနိုင်ြပီး ေကာင်းကျိုးချမ်းသာ ကျက်သေရမဂင်္လာအေပါင်းနှင့် ြပည့်စံုသည်ဟု ဗုဒ္ဓဝါဒီတို့က ယံုြကည်ြကသည်မှာ မှန်ပါ၏။ သို့တစ်ေစ ပရိတ်ေတာ်တို့ကို ရွတ်သူတိုင်း ေကာင်းကျိုးချမ်းသာ ရေစနိုင်သည်ဟုမူ ြမတ်ဗုဒ္ဓက အာမခံေတာ် မမူပါ။ အတိတ်က အကုသိုလ်ကံ အားြကီးသူများနှင့် ယခုပစ္စုပ္ပန်၌ ြကီးေလးေသာ အြပစ်ကျူးလွန်သူအေနြဖင့်မူ ပရိတ်ရွတ်ဖတ်ြခင်းအားြဖင့် အကျိုးကို မခံစားရဟု ဆိုပါ၏။ ဤသည်မှာ တရားမျှတ မှန်ကန်ေသာ ကမ္မနိယာမဘက်မှ ခိုင်ြမဲတည့်မတ်စွာ ရပ်တည်ထားြခင်းြဖစ်၏။ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်တို့၏ စွမ်းအင်ကို လျစ်လျူရှု၊ ဥေပက္ခာမြပုြခင်း ြဖစ်၏။ လူ့ေလာကကို ေစာင့်ေရှာက်ေသာ အေတွးအေခါ်လည်း ြဖစ်၏။
ေထရဝါဒ၏ ပရိတ်ရွတ်ဖတ်ြခင်း၊ နာြကားြခင်း စသည်တို့၌ ြဖတ်လမ်း မရှိပါ။ လူြပိန်းြကိုက် မက်လံုး မပါပါ။ ထို့ြပင် ပရိတ်ရွတ်ဖို့သာ လို၏။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ကျင့်စဉ်များကို ကျင့်ဖို့မလိုဟူေသာ အယူအဆကို ထူေထာင်မထားေပ။ ေထရဝါဒ၏ ပရိတ်ေတာ်များအေပါ် သေဘာထားပံု၊ ပရိတ်အသံုးြပုပံုနှင့် မန္တရဝါဒ၏ မန္တန်အသံုးြပုပံု ၊ မန္တန်အေပါ် သေဘာထားပံုတို့မှာ များစွာ ြခားနားပါ၏။ များစွာ ဆန့်ကျင်ပါ၏။
ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ်လျက် အြမတ်ထုတ် ကိုယ်ကျိုးရှာလိုေသာသူများသည် ေလာကီအကျိုးစီးပွားကို အာသာငမ်းငမ်းြဖင့် ြဖတ်လမ်းက ရှာေဖွလျက်ရှိြကေသာ ေလာဘသားေကာင်များအား ဂါထာမန္တန် ေထာင်ေချာက်အတွင်း ဆွဲသွင်းလျက် ရှိေနြကပါ၏။ စီးပွားတက်လိုေသာ် မည်သည့်ဂါထာမန္တန်ကို ရွတ်၊ အမှုအခင်းနိုင်လိုေသာ် မည်သည့်ဂါထာမန္တန်ကိုရွတ် စသည်ြဖင့် ေထရဝါဒ သာသနာထွန်းကားရာ ဤနိုင်ငံတွင် မန္တရဝါဒတို့ ြဖန့်ြဖူးေြကာ်ြငာလျက် ရှိ်ပါသည်။ ဤသို့ြဖင့် ြဗဟ္မဏတို့၏ နတ်မင်းြကီးသံုးပါး၏ သေကင်္တြဖစ်ေသာ ဥံု ဥစ္စာစရဏ သမ္ပေန္နာ ဟူ၍ ဘုရားဂုဏ်ေတာ်ကိုပင် ြဖည့်စွက်ြခင်း၊ နုတ်ပယ်ြခင်း ြပုထားေသာ ဂါထာမန္တန်များကို ဖန်တီးလျက်ရှိေနြကကုန်၏။ ေထရဝါဒ အသိအြမင် မရှိသူတို့ကလည်း ထိုသာသနာ ထိုသာသနာပ ဂါထာမန္တန်တို့ကိုပင် တရှိုက်မက်မက် ဦးထိပ်ရွက်လျက် ရှိေနြကကုန်၏။ မိမိ၏ ကံ၊ ဉာဏ်၊ ဝီရိယကို ရိုးရိုးသားသားအားကိုးယံုြကည်မှု မရှိေတာ့ဘဲ သာသနာပ ဂါထာမန္တန်ကိုသာ အားကိုးရာရှာြခင်းသည် ကံ ကံ၏အကျိုးကို လက်လွှတ်လိုက်ြခင်းပင် ြဖစ်ပါ၏။ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို လက်လွှတ်လိုက်သည်နှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ေကာင်းတစ်ေယာက် မဟုတ်ေတာ့ပါ။ သာသနာပ ဂါထာမန္တန်များနှင့် ပတ်သက်၍ ဆရာဦးထွန်းေအာင်မိုး (ပန်းဘဲတန်း)၏ ေရးသားချက်မှာ များစွာဆင်ြခင်နှလံုးသွင်းစရာ ြဖစ်ပါ၏။ “ြပုလုပ်ေသာ လုပ်ငန်း ေအာင်ြမင်ြခင်း၊ မေအာင်ြမင်ြခင်းသည် မိမိ၏ ကံ၊ ဉာဏ်၊ ဝီရိယများနှင့်သာ သက်ဆိုင်ပါသည်။ လုပ်ငန်းေအာင်ြမင်ေရး၊ ထီေပါက်ေရး၊ ရာထူးတိုးေရး၊ ချမ်းသာေရး စသည်တို့မှာလည်း မိမိ၏ ကံ၊ သို့မဟုတ် မိမိ၏ ြကိုးစားမှု သို့မဟုတ် မိမိ၏ကံနှင့် ြကိုးစားမှုတို့ေြကာင့်သာ ြဖစ်ေပါ်လာနိုင်ပါသည်။ အြခား တစ်စံုတစ်ေယာက်က စွမ်းေဆာင် မ စ၍ မရနိုင်ပါ။
ြမတ်စွာဘုရားရှင်ကလည်း မိမိသည်သာလျှင် မိမိ၏ ကိုးကွယ်ရာြဖစ်၏။ သူတစ်ပါးသည် မိမိ၏ ကိုးကွယ်အားထားရာ အဘယ်မှာ ြဖစ်အံ့နည်းဟု ဓမ္မပဒ၌ အထင်အရှား ေဟာြကားေတာ်မူခဲ့သည်။ ရွတ်ဖတ်ရံု၊ ဆုေတာင်းရံုမျှြဖင့် လိုအင်ဆန္ဒြပည့်မည်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ေရာက်နိုင်သည်ဆိုေသာ မက်လံုးမှာ ေထရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် ေြဖာင့်ေြဖာင့်ြကီး ဆန့်ကျင်ေနပါသည်။ ေသချာစွာ စဉ်းစားြကည့်ပါက ထိုမက်လံုးများ အမှန်တကယ် ြဖစ်နိုင်၊ မြဖစ်နိုင်ဆိုသည်ကို သိရှိလာြကေပမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ- ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ် ဆုေတာင်းရံုမျှြဖင့် ေလာကီ၊ ေလာကုတ္တရာ လိုအင်ဆန္ဒမှန်သမျှတို့ ြပည့်စံုမည်ဆိုေသာ မေရရာသည့် မက်လံုးများကို နားမေယာင််ြကရန် ြဖစ်သည်။ မိမိအတွက် အကျိုးတစ်စံုတစ်ရာ မရှိနိုင်ေသာ ဂါထာမန္တန်များကို အချိန်ကုန်ခံ၍ ရွတ်ဆိုမေနြကဘဲ လုပ်သင့် လုပ်ထိုင်သည်များကိုသာ ြပုလုပ်သင့်ြကပါသည်။
လူေတွကလည်း အများအားြဖင့် ြဖတ်လမ်းြဖင့် လာဘ်လာဘကို လိုချင်ြက၏။ ြဖတ်လမ်းြဖင့် ချက်ချင်း ချမ်းသာချင်ြက၏။ ဤအချက်ကို အခွင့်ေကာင်းယူကာ အချို့ေသာ ဂိုဏ်းဆရာတို့သည် အကျိုးအာနိသင်ကို သားရည်ကျေအာင် ေရး၍ မသိသာြဖင့် စီးပွားေရး (လာဘ်လာဘ)အတွက် ဂါထာများကို အသံုးချခဲ့ြက၏။ ေရးသူကလည်း အမှားအမှန် မသိ၊ လာဘ်လာဘအတွက် ေရးခဲ့သည့်အတိုင်း ရွတ်သူကလည်း အမှားအမှန် မသိ ၊ လာဘ်လာဘအတွက် ရွတ်ြကြခင်း ြဖစ်ေလသည်။ ဂိုဏ်းဆရာတို့၏ ဂါထာမန္တန်များမှာ အနက်ေပးလို့ပင် မရေပ။ ပါဋ္ဌိများ စည်းကမ်းမကျ၊ မမှန်သည်ကသာ များေလသည်။ ထင်ရာြမင်ရာ ေပးချင်သလို ေပးမှရသည့် ဂါထာမျိုး ြဖစ်ရံုသာမက ရွတ်ချင်ေအာင် မက်လံုးေပး၍ ထင်ရာြမင်ရာ အနက်အဓိပ္ပါယ် ေရးသားထားသည်များကိုလည်း ေတွ့ရ၏။ ပါဋ္ဌိမမှန်သည့် ဂါထာများကို လာဘ်လာဘအတွက် ရွတ်သူတို့မှာကား အန္တရာယ်ကင်းြခင်း၊ လာဘ်လာဘရွှင်ြခင်း စေသာ အကျိုးကို ဘယ်နည်းနှင့်မျှ ေပးနိုင်မည် မဟုတ်ေပ။
ဂိုဏ်းဆရာတို့ဂါထာြဖင့် လာဘ်လာဘ ရရှိခဲ့ြက၍ အေတာ်အတန် စီးပွားေရးအကွက်ဝင်လာေသာ် စာေရးဆရာအချို့နှင့် စာအုပ်ထုတ်ေဝသူအချို့ကလည်း ထိုဂါထာများကို ခုရွတ် ခုချက်ချင်း ချမ်းသာေတာ့မလိုလို ၊ ဂါထာရွတ်ေနက လိုတာရြပီး အြခားဘာမျှ လုပ်စရာမလိုေတာ့သလိုလို၊ လုပ်ချင်ရာလုပ်၊ ေနချင်သလိုေန၊ ဂါထာရွတ်ေနက ဘာမှ အန္တရာယ်မြဖစ်နိုင်ေတာ့သလိုလို အကျိုးေတွကို ေဆးေြကာ်ြငာသလို ေဝေဝဆာဆာနှင့် မက်လံုးေပး ေရးသားထုတ်ေဝြကြပန်၏။ မေတာ် မေလျာ် မဟုတ်က ဟုတ်က ဂါထာမန္တန်များကို ေရး၍ပင် စီးပွားရှာြကကုန်၏။
လာဘ်လာဘ စီးပွားေရးအတွက် အသံုးချြခင်း ြဖစ်ေစကာမူ ထိုဂါထာမန္တန်များ၏ အန္တရာယ်မှာ မေသးလှပါေချ။ ဂါထာအတုများေြကာင့် သာသနာပင် ကွယ်သွားနိုင်သည့် အေြခအေနထိ အန္တရာယ် ြကီးမားလှေပသည်။ အဘယ်ေြကာင့်ဆိုေသာ် ေရွှအတု ေပါ်လာြခင်းေြကာင့် ေရွှအစစ် ေပျာက်ကွယ်ရသကဲ့သို့ ဂါထာအတုများေြကာင့် ဘုရားေဟာဂါထာအစစ်များ ေပျာက်ကွယ်သွားနိုင်ပါသည်။
ငါေရးသည့်စာ စာေစာင်မှာ
ပါလျှင် ြပီးစတမ်း ။
ဗုဒ္ဓညွှန်ြပ ြမတ်ဓမ္မ
လံုးဝ မစူးစမ်း ။
စည်းစိမ်ြဖိုးေအာင် ေကျာ်ြကားေအာင်
ကေလာင် လက်သရမ်း ။
အတ္တြပင်းထန် အြငင်းသန်
မီးလျှံ စားေသာ့သွမ်း ။
လွန်၏ ကျွံ၏ ငါမသိ
အသိ တစ်ဖက်ကန်း ။
ဓမ္မပူဇာ သာသနာ
ဝန်တာြကီးေပစွမ်း ။
ေထရဝါဒ ေဟာညွှန်ြပ
တိကျ အလယ်လမ်း ။
မတိမ်းေစာင်းေအာင် သတိေဆာင်
ဉာဏ်ေရာင် အလင်းတန်း ။
အသိဗလာ ဉာဏ်မပါ
လားရာ အပါယ်လမ်း ။
လွှမ်းြခံုသကာ ၊ အဆိပ်စာကို
မုသာဝါဒ ၊ တံဆိပ်လှနှင့်
ဗန်းြပအဆန်းထွင်၊ ေဈးကွက်တင်သည်
နှင်ေပးဦးေတာ့ အပါယ်လမ်း ။ ။
လင်းဦး (စိတ်ပညာ)
Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ)
on 3/03/2008.
Filed under
ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ,
ဘာသာေရးနှင့်ပတ်သက်၍
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0