Home / ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ, ဘဝထဲက အစိတ်အပိုင်းများ / ကျွန်ေတာ်နှင့် ရိုက်ကွင်းေပါ်မှ ထိုအသီး

ကျွန်ေတာ်နှင့် ရိုက်ကွင်းေပါ်မှ ထိုအသီး

Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ) ကျွန်ေတာ့်အြမင်များ, ဘဝထဲက အစိတ်အပိုင်းများ 3/22/2008

ကျွန်ေတာ် ရိုးသားစွာ ဝန်ခံေရးသားြခင်းြဖစ်ပါေြကာင်း ဦးစွာေြပာချင်ပါသည်။ မေန့က MRTV-4 မှ ဗွီဒီယိုကားများ မိတ်ဆက်ေနေသာ အစီအစဉ်ကို ြကည့်မိရာ ဗီဒီယို အြမည်းေပးရာတွင် ေမာ်ဒယ်တစ်ဦးအား ေတွ့ရပါသည်။ သို့မှ ကျွန်ေတာ်ြဖစ်ပျက်ခဲ့၊ အရှက်ကွဲခဲ့ရေသာ အြဖစ်အပျက်ကို ြပန်သတိရလိုက် မိပါေတာ့သည်။ ေနရာကား ရန်ကုန်၊ ြပည်သူ့ရင်ြပင် ြပည်သူ့ ဥယျာဉ်ထဲတွင်ြဖစ်သည်။ ဝါးရံုတန်းများရှိရာ လမ်းထဲတွင်ြဖစ်ပါသည်။ ရဲေလးရဲ့ VCD အေခွအတွက် ရိုက်ေနြခင်းပင်။ သီချင်းကား မိုးသီချင်းြဖစ်ပါသည်။ သရုပ်ေဆာင်မင်းသားကား ရဲေလးပင်။ မင်းသမီးကား ခုဏက ေမာ်ဒယ်မင်းသမီးေလးပင်။

ရိုက်ကွင်းအတွက် လိုအပ်ေသာ မီးသတ်ကားပံုစံ ေရကားနှစ်စီး ယူလာသည်။ ဆက်တင်များ အားလံုးေနရာ ကျေသာအခါ စရိုက်ြဖစ်ပါ၏။ အဓိက တာဝန်ယူရိုက်ရေသာ သူကား ကိုဝိုင်းြဖစ်ပါသည်။ မင်းသမီး ထားရမည့် မျက်နှာ အေနအထားနှင့် အိုင်တင်များအား သင်ြကားေပးေနရသည်။ ကင်မရာမန်းများအား အထူးေြပာစရာ မလိုပါ။ သူတို့က အားလံုး အထာနပ်ြပီးသား။

ေရကားနှစ်စီးအား ေရှ့ ေနာက် တန်းစီရပ်ခိုင်းထားြပီး မီးသတ်ပိုက်ြဖင့် ေရများ ြဖန်းခိုင်းလိုက်သည်။ လိုအပ်သည့် ေရလံုးနှင့် ပမဏအား စမ်းြကည့်ပါသည်။ လိုချင်သည့် ေရလံုးေရာက်ေသာအခါ မင်းသားနှင့် မင်းသမီးအား ေရပန်းေအာက်သို့ ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဇာတ်လမ်းက အားလံုးသိြပီးသား။ ေကာင်မေလးက မိုးေရထဲမှာ လမ်းေလျှာက်လာမည်။ လက်ထဲက ဓါတ်ပံုေလး ထွက်ကျခဲ့မည်။ ဒါကို ေကာင်ေလးက ေတွ့သွားသည်။ ြပီးေတာ့ ကိုင်ြပီး ြကည့်ေနမည်။ ထိ်ုအချိန် ဓါတ်ပံုြပန်လိုက်ရှာေနေသာ ေကာင်မေလးက ေတွ့သွားမည်။ ရဲေလးလက်ထဲက ဓါတ်ပံုကို ေတာင်းမည်။ ေကာင်မေလးက ဓါတ်ပံုယူြပီး ြပန်ထွက်သွားချိန် သစ်ကိုင်းက အေပါ်က ကျိုးကျလာမည်။ ဒါကို ရဲေလးက ေတွ့ေတာ့ ေကာင်မေလးကို တွန်းြပီး နှစ်ေယာက်သား လဲကျသွားမည်။ ဒါကို မိတ်ေဆွများ ြကည့်ြပီးသား ၊ သိြပီးသား ြဖစ်ပါလိမ့်မည်။

တတယ်ရိုက်ချိန်၌ မလွယ်ကူခဲ့ပါ။ လိုချင်သည့် ပံုစံကို ခဏခဏ ရိုက်ယူခဲ့ရပါသည်။ မင်းသမီးမှာ ေတာ်ေတာ်ေလးချမ်းေနပါြပီ။ အကင်္ျီြပန်လဲခိုင်းရသည်။ ဒါေတာင် လက်ထဲက ဓါတ်ပံုကို ြပန်ေတာင်းသည့် အခန်းပင် ရှိေသးသည်။ သူတို့နှစ်ေယာက်မေြပာနှင့် ကျွန်ေတာ်လည်း ေရေငွ့များနဲ့ပင် ေတာ်ေတာ်ေလး ချမ်းေနြပီ။ ြပန်ရိုက်ေသာအခါ မင်းသမီးေဆာင်းေသာထီးမှာ ေရကျဒဏ်ကို မခံနိုင်၍ ကျိုးပါေလေရာ။ ထိုအကျိုး အတိုင်း ဆက်ရိုက်ခဲ့ရသည်။ လဲကျသည့်အခန်းေရာက်သွားလို့ ေတာ်ေသးသည်ေပါ့။ မင်းသမီးအား ေသချာမှာရသည်။ တစ်ခါပဲ အနာခံဖို့။ ေသေသချာချာ ပီပီြပင်ြပင် သရုပ်ေဆာင်လဲကျဖို့ပါ။ သို့နှင့် ရဲေလးက ေနာက်က တွန်းြပီး နှစ်ေယာက်သား လဲကျသွားသည်။ ေမာ်ဒယ်မင်းသမီးေပါက်စေလးမှာ ေတာ်ေတာ်ေလး နာသွားခဲ့သည်။ ဒါေပမယ့် တစ်ခါတည်း ပီြပင်ေအာင် သရုပ်ေဆာင်နိုင်သွားပါသည်။ သူတို့ အခန်းက ြပီးသေလာက် ရှိေနြပီ။ နှစ်ေယာက်စလံုးကို နားချိန်နှင့် အဝတ်အစားလဲချိ်န် ေပးလိုက်သည်။

သူတို့ကို အနားေပးလိုက်ေသာ်လည်း ကျန်သူများနှင့် အလုပ်ဆက်လုပ်ရ၏။ အဘယ်ေြကာင့်ဆိုေသာ် သစ်ကိုင်းကျိုးကျလာသည်ကို ရိုက်ရဦးမည်။ သစ်ကိုင်းတစ်ကိုင်းကို အြမန်ခုတ်ခိုင်းရသည်။ ထမင်းစားချိန် ကလည်း နီးေနြပီ။ ဒါြမန်ြမန်ရိုက်မှ ထမင်းစားြပီးသွားလျှင် ကျန်အခန်းများ ဆက်ရိုက်နိုင်မည် မဟုတ်ပါလား။ သစ်ကိုင်း ခုတ်ြပီးသားကို ထိုအပင်တွင်ပင် ြကိုးနှင့် ြပန်ချည်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့ေနာက် ပိုက်ြဖင့် အပင်ေပါ်ကို ြဖန်းခိုင်းရသည်။ သို့မှ မိုးရွာသည်နှင့် တူမည်ကိုး။ ြပီးေတာ့ ကင်မရာချိန်ခိုင်း ။ သစ်ကိုင်းြကိုးကို ြဖုတ်ချခိုင်းလိုက်သည်။

သို့ကား မြပီးေသးပါ။ သိမ်းစရာ ရှိတာသိမ်းသည်။ ရဲေလးနှင့် ေမာ်ဒယ်မင်းသမီးကား အဝတ်အစား လဲြပီးသွားြပီ။ လာြကည့်ေနြကေသာ ပရိသတ်များကား အများသား။ ြပဿနာကား ေမာ်ဒယ်မင်းသမီးမှ သူ့နားကပ်ေပျာက်သွားေြကာင်း လာေြပာပါေတာ့သည်။ အဖွဲ့သားအားလံုး ရှာခိုင်းရသည်။ မေတွ့ပါ။ ကျွန်ေတာ်ကား ထိုအနီးမှ အပင်ေအာက်မှ ခံုတန်းတွင် ထိုင်ေနမိသည်။ ဘာရယ်မဟုတ်၊ အပင်ကို ြကည့်မိေတာ့ မှည့်ဝင်းေနေသာ အသီးများ။ ကျွန်ေတာ်ေမာ့ြကည့်ေနစဉ်မှာပင် ကိုရင်နှစ်ပါးနှင့် လူတစ်ေယာက်က “အဲ့အသီးက စားလို့ ရတယ်ဗျ” တဲ့။ ကျွန်ေတာ်ကလည်း ထမင်းစားခါနီး ရှာပံုေတာ်ဖွင့်ေနရသည်မို့ ဗိုက်က ဆာေနြပီ။ ထိုလူက အလိုက်သိသည် ထင်၏။ အသီး (၃)လံုး ခူးေပးပါသည်။ ကျွန်ေတာ်လည်း ထြပီး ထပ်ရှာလို့ေတွ့ြငားရှာရင်း ေမာ်ဒယ်မေလးဆီသို့ ဦးတည်လျက်။

ကိုက်စားလိုက်သည်။ စားသည်။ စားသည်။ ေမာ်ဒယ်မေလးဆီေရာက်ြပီ။ စကားေြပာဖို့အဟ လံုးဝ ပါးစပ် ဟ မရ။ ဟိုက်..... ြပဿနာက စ ပါေကာလား။ ပါးစပ်က ကပ်ေနသည်။ ပါးစပ်မှ ချိုေသာအရသာမှ ပူသလိုလို လည်ေချာင်းထဲ စီးသွားသည်ကိုလည်း ခံစားလိုက်ရသည်။ စိတ်ထဲကေတာ့ ငါေတာ့ သွားြပီလို့ေပါ့။ မင်းသမီးေလးကလည်း အေြခအေနက မဟန်မှန်းသိ၍ ေအာ်ေခါ်ပါေတာ့သည်။ အားလံုးက ေြပးလာသည်။ ကိုရင်နှစ်ပါးနှင့် လူကား အနား ေရာက်လာပါေတာ့သည်။ ကျွန်ေတာ့်ပါးစပ်ထဲ လက်ထည့်၍ အြဖူစည်းများ ထုတ်ယူေလသည်။ ေရများ ပါးစပ်တွင်းထည့်ြပီး ပလုတ်ကျင်းခိုင်းပါသည်။ ကျွန်ေတာ့မှာ ပါးစပ်ဟလို့ ရသွားေသာ်လည်း ရှတတအရသာနှင့် လည်ေချာင်းကွဲသလို ခံစားရလျက်ရှိတုန်းပင်။

စားသာ စားလိုက်သည်။ ထိုအသီးဘာ အသီးမှန်းလည်း မေမးမိ။ ေတာ်ေသးသည်။ မေသတာ ကံေကာင်းေပါ့။ ထိုအသီး၏ သဘာဝမှာ ထိုေလာက် အစည်းမများေြကာင်း သိရပါသည်။ ကျွန်ေတာ်စားမိေသာအသီးမှာ အစည်းအရမ်းများေနေသာေြကာင့်ြဖစ်ေြကာင်းသိရသည်။ ြပီးေတာ့ ထိုသို့စားရသည်မဟုတ်ပဲ အထဲမှ အဆံအကာကိုသာ စားရေြကာင်းသိရ၏။ ေတာ်ေတာ်တံုးသည့် ကျွန်ေတာ်ပင်။ ေတာ်ေတာ်ေလးလည်း လန့်သွားသည်။ ထိုအသီးအား ဘာအသီးလည်းဟု ေမးြကည့်ရာ ကျွန်ေတာ့်မှာ ရှက်လည်းရှက် ၊ ရယ်လည်းရယ်ချင်စရာပင်။ ထိုအသီးကား “တည်သီး” ဟူ၏။ ကျွန်ေတာ့်မှာ “တည်သီး”ကို ြကားပဲ ြကားဖူးသည်။ တစ်ခါမှ မြမင်ဖူးပါ။ ယခု စာလံုးေပါင်းေတာင် မှန်ရဲ့လားမသိ။ မိတ်ေဆွတို့လည်း ြကံုဖူးလားေတာ့မသိပါ။ တစ်ခါတစ်ရံ ကိုယ်ေရှ့ေရာက်ေနေသာ အသီး ဘာအသီးမှန်းမသိပဲ ေမးြကည့်မှ ကိုယ်ြကားဖူးေသာ အသီးြဖစ်ေနမှန်းသိရေသာ အြဖစ်မျိုး ြကံုဖူးြကပါသလား။ ကျွန်ေတာ်ကေတာ့ ြကံုလည်းြကံု ၊ လန့်လည်း လန့်မိလျက်သား။ ြပီးေတာ့ ယေန့အချိန်ထိ ထိုအပင်မျိုးေတွ့လျှင် အပင်ေအာက်ေတာင် မဝင်ရဲေတာ့သည့် ဘဝ။ ြဖစ်ပျက်ခဲ့တာေတာ့ ြကာခဲ့ေပမယ့် ထိုေမာ်ဒယ်ြမင်လိုက်ကာမှ ြပန်အမှတ်ရမိလို့ ေရးလိုက်ြခင်းပင်။

ကိုယ်တကယ် မသိပဲ ြကံုေတွ့ခဲ့ရေသာ အြဖစ်အပျက်ေလး ြဖစ်ပါေြကာင်း ၊ ေတာ်ေတာ် ဗဟုသုတနည်းသည့်၊ တံုးသည့် လူဟု ထင်နိုင်ပါေြကာင်းနှင့် ရိုးသားစွာ ဝန်ခံေရးြခင်း ြဖစ်ပါေြကာင်း ။ ။

လင်းဦး (စိတ်ပညာ)