တကယ်ချစ်​​ေပမယ့်​​
တွယ်ရစ်တဲ့​​ နွယ်တစ်ပင်ပ
သံ​​ေယာဇဉ်ဘယ်လိုထား​​​ေသာ်လည်း​​
ချစ်အား​​နာ ရင်ဝယ်နင့်​​သူမို့​​
ဖွင့်​​​ေြပာခွင့်​​မလွယ်ပါ..........။​
ဖွင့်​​မ​​ေြပာြပန်​​ေတာ့​​
မင်း​​သ​​ေဘာ မြကည်ြဖူက
ဒီကလူတစ်ဖက်သား​​မှာ
ခံစား​​မှု ကု​​ေဋကုဋာနဲ့​​
မ​​ေြဖသာ​​ေရွှရင်ကျွမ်း​​​ေအာင်
လွမ်း​​ရမည်သာ................။​
ပန်း​​အလှပမာ
လွမ်း​​ရမှာ ကိုယ်မမှုပါဘု
သမုဒယအြကင်နာနဲ့​​
ခင်တွယ်တာ မင်း​​ဘယ်သိနိုင်လိမ့်​​
မင်း​​သိ​​ေအာင် ဖွင့်​​ကာ​​ေြပာရင်လည်း​​
သ​​ေဘာမမျှပါက
​​ေသာကမီး​​​ေလာင်ြမိုက်ကာ
မုန်း​​လိုက်မှာ စိုး​​စိတ်ပွား​​.......။​
တစ်​​ေန့​​တစ်ခါ
​​ေရွှမျက်နှာလှလှ​​ေလး​​ကို
ြကည့်​​​ေငး​​ကာ​​ေပျာ်​​ေနရသူမို့​​
​​ေဝး​​ရမှာ တကယ်​​ေြကာက်ပါရဲ့​​
​​ေနာက်တစ်ခါ လာပါရ​​ေစ​​ေနာ့​​
မင်း​​မချစ်ရင်​​ေနပါ​​ေစ
ချစ်​​ေနရရင် ကိုယ်​​ေကျနပ်ြပီ​​ေပါ့​​
အဆက်ြဖတ်ကာ အခင်အမင်မပျက်ပါနဲ့​​
တစ်သက်တာ ​​ေဝး​​ရမယ့်​​အ​​ေရး​​ကိုြဖင့်​​
က​​ေလး​​ရယ်
မ​​ေတွး​​မိဘူး​​လား​​................။​

Posted by လင္းဦး(စိတ္ပညာ) on 12/18/2007. Filed under ကဗျာများ​​, ကျွန်​​ေတာ့်​​အြမင်များ​​ . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0